پیاز در مرز عراق امروز سرشار از فیبر است به خصوص نوع غیر قابل هضم آن که برای حفظ سلامت روده مورد نیاز است.
اگرچه ما نمی‌توانیم فیبر پری‌بیوتیک را هضم کنیم، باکتری‌هایی که در روده ما زندگی می‌کنند این کار را انجام می‌دهند و از آن به عنوان سوخت برای کمک به افزایش تعدادشان و تولید محصولات جانبی به نام اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه استفاده می‌کنند.
تحقیقات نشان می دهد که این SCFA ها برای حفظ سلامت و یکپارچگی روده و حمایت از ایمنی و هضم ما مهم هستند.
در طب عامیانه برای تسکین سرفه، سرماخوردگی و آب مروارید استفاده می شود، مطالعات نشان می دهد که پیاز دارای خواص ضد باکتریایی ارزشمندی در برابر اشریشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوس اورئوس است.
علاوه بر این، پیازهای قدیمی تر و ذخیره شده قوی تر به نظر می رسند. بار دیگر، به نظر می‌رسد که کورستین در اینجا ارزشمند است، زیرا این قدرت را دارد که از رشد هلیکوباکتر پیلوری و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جلوگیری کند.
آلرژی به پیاز نادر است، اما برخی افراد به پیاز حساسیت دارند در نتیجه، کسانی که آلرژی دارند ممکن است مشکلات گوارشی از جمله سوزش سر دل و باد را تجربه کنند.
پیاز حاوی FODMAPs، نوعی کربوهیدرات و فیبر است که برخی افراد معتقدند دستگاه گوارش آنها نمی تواند آن را تحمل کند.
پیازهای گلوب باید تمیز و سفت و دارای پوست خشک و صاف باشند از پیازهایی با ساقه بذر توسعه یافته و پیازهایی که علائم پوسیدگی دارند خودداری کنید. پیازها را باید در دمای اتاق، دور از نور روشن و در مکانی با تهویه مناسب نگهداری کنید.
آنهایی که طعم تندتری دارند، مانند پیاز زرد، بیشتر از آنهایی که طعم شیرین‌تری دارند، مانند پیاز سفید، ماندگاری دارند، زیرا ترکیباتی که طعم تند ایجاد می‌کنند، نگهدارنده‌های طبیعی هستند.
همه پیازها باید دور از سیب زمینی نگهداری شوند، زیرا رطوبت و گاز اتیلن خود را جذب می کنند و باعث می شوند سیب زمینی راحت تر فاسد شود.
پیاز پخته شده را در کاسه یا ظرف فلزی نگهداری نکنید زیرا باعث تغییر رنگ آن می شود. یخ زدن پیازهای خرد شده باعث می‌شود تا بیشتر طعم خود را از دست بدهند.
