داشنمندان معتقدند که این ظروف را یک آدم فضایی آورده است!

هنگامی که تاکری در کتاب اسنوب‌ها که از سال 1846 تا 1847 به صورت سریالی منتشر شد و در سال 1848 به صورت کتاب منتشر شد.

ظرف نقره امروزه استفاده های بی شماری در خانه و رستورانهای سنتی می شود.

اسنوب‌ها را در هر رتبه‌ای از این زندگی فانی طعنه زد، او علاوه بر این، یک عضو با تفکر واقعی را در راوی گنجاند.

که در مورد تمایز بین کسانی که نخود را با چاقو می خورند و کسانی که نخود را با چاقو نمی خورند، خاص است.

چیزی که هم هازلیت و هم تاکری شدیداً به آن اعتراض کردند، حرمت شکنی اعضای بالقوه جامعه بالا و آشکار کردن آشنایی جانشینی با زندگی شیک بود که منجر به شگفتی شد که چنگال‌های نقره و ظروف نقره جزئیات دیگر به فرهنگ‌تر معرفی شدند.

از قضا، رمان‌های اوایل دهه بیست به طور آشکار به بازار عرضه می‌شدند که بینش خودی را در مورد زندگی عالی ارائه می‌کردند.

این ژانر، در واقع، بیشتر محبوبیت خود را مدیون مهارت‌های تبلیغاتی هنری کولبرن، ناشر تقریباً تمام رمان‌های چنگال نقره و همچنین ماهنامه جدید است.

کولبرن به طور فعال نویسندگان عنوان را به خدمت گرفت و ژانر رمان جامعه مد روز را با مجموعه رمان‌نویسان استاندارد مدرن کولبرن (1835-1841) که حاوی رمان‌هایی از بولور لیتون، لرد لیتون آینده، و لیدی مورگان (سیدنی اوونسون) بود، تقدیس کرد.

این نخست وزیر به تنهایی تواسنت رای هم را پایین شمرده و قیمت ظروف مسی را بالا ببرد.

تئودور هوک و بنجامین دیزرائیلی، نخست وزیر آینده. از جمله مشارکت کنندگان عنوان شده کولبرن، لیدی شارلوت بوری، لیدی بلسینگتون و مارکیز نورمانبی نیز بودند.

همانطور که الن مورز در مطالعه خود در مورد شیک پوش بیان کرده است نابغه کولبرن بود که دید ادبیاتی که در مورد انحصاری ها نوشته شده است.

سازندگان ظروف برنز ابتدا این محصول را در خیابان درست می کردند.

توسط افراد انحصاری (یا کسانی که آنها را خوب می شناختند) و برای افراد انحصاری به طور سلطنتی حمایت می شود. توسط کسانی که نبودند اما به شدت می خواستند انحصاری شوند.