خرما خشک زاهدی مخزن طبیعی قندهایی مانند ساکارز، فروکتوز و گلوکز است. خرمای تازه در هر 100 گرم حدود 157 کالری و خرمای خشک بیش از 300 کالری در هر 100 گرم دارد.
خرما علاوه بر محتوای قند طبیعی بالای خود، حاوی مواد مغذی اضافی به شکل پروتئین، فیبر خام، لیپیدها و آنتی اکسیدان ها است که آن را به یک غذای کاربردی با مزایای سلامتی قابل توجه تبدیل می کند.
خرما بسیار شیرین است و بسته به رقم، مرحله رسیدن و رطوبت کلی بین 50 تا 88 درصد وزن کل خود را دارد. قندهای غالب خرما فروکتوز و گلوکز هستند که دو سوم کل گوشت را تشکیل می دهند.
آب یک پنجم کل آرایش گوشتی را تشکیل می دهد و مقدار (کم) باقیمانده فیبرهای رژیمی است. پروتئین، لیپیدها، فیبر خام، مواد معدنی، ویتامین ها (به ویژه ویتامین B) و تانن نیز در خرما به وفور یافت می شود.
خرما دارای محتوای غذایی قابل توجهی است و بنابراین می تواند به تامین نیازهای غذایی انسان کمک کند. گوشت خرما بین 0.2 تا 0.5٪ روغن دارد، در حالی که دانه یا گودال حاوی 7.7-9.7٪ است.
اسیدهای چرب غیراشباع اولیه شامل اسیدهای پالمیتولئیک، اولئیک، لینولئیک و لینولنیک هستند. غلظت اسید اولئیک دانههای خرما بین 1/41 تا 8/58 درصد در نوسان است.
خرما حاوی 23 نوع اسید آمینه مختلف است که برخی از آنها در میوه های محبوب مانند پرتقال، هلو، انگور و سیب وجود ندارد. مقدار کمی ویتامین C، ویتامین B(1) تیامین، B(2) ریبوفلاوین، اسید نیکوتینیک (نیاسین) و ویتامین A نیز در آنها وجود دارد.
خرماها بر اساس میزان قندشان به چهار گروه تقسیم می شوند. خرمای دسته اول دارای ساکارز بالایی است (65-40 درصد). اینها دارای محتوای گلوکز و فروکتوز 20-40٪ و محتوای آب 10-25٪ هستند.
خرماهای دسته دوم دارای گلوکز و فروکتوز بالا (75-40%) اما ساکارز پایین (35-10%) هستند. فواید عسل برای سلامتی چیست؟
خرمای طبقه سوم دارای محتوای آب 10-35 درصد، گلوکز و فروکتوز 90-65 درصد و ساکارز 0-10 درصد است. خرمای کلاس چهارم دارای مقدار زیادی آب (35-65%) است. اینها دارای 35-37٪ گلوکز و فروکتوز هستند، بدون ساکارز.
خرما منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، مس و سلنیوم و سایر مواد معدنی است. یک وعده 100 گرمی خرما حدود 15 درصد از مصرف روزانه توصیه شده برای این مواد معدنی را تامین می کند.